KUKU SİBZAMİNİ (İRAN YEMEĞİ)

Yani, patatesli (sibzamini) yumurtalı İran yemeği. Elbette başka patatesli yumurtalı İran yemekleri vardır ama bize Cevat bunu yaptı. Daha öncede bir pilav yemeği yazmıştım Zelişli Pilav. Gerçi orda bir telaffuz, anlama, çeviri hataları silsilesi neticesinde Zereşd yerine Zeliş diyip ona da bir güzel hikaye de yazmıştım. Açıkçası hikaye de hoşuma gidince dokunmamıştım ama itiraf ediyorum o yemeğin adı Zereşdli Pilav... 

Bu yemekte bir ilk yapıp kendi yapmadığım bir yemeği yazacağım. Ama kısaca Cevat'tan bahsetmem gerekiyor, çünkü çok sevimli, çok cana yakın, çok enteresan bir kardeşim o benim. Cevat ilk önce Fatma ile İsfahan'da tanışıyor. Fatma pek bi gezenti olduğu için hop orda hop burda elinde fotograf makinesi gezip durur. İsfahan'da fotograf çekmek için koştururken Cevat karşısına çıkıyor ama ne çıkmak. Fatma'nın arkadaşlarıyla Türkçe konuştuğunu duyunca karşısına dikili veriyor. Size rehberlik yapayım benimle Türkçe konuşun diyor, tabi Fatma'nın vakti az güneş bu durduğu yerde durmuyor. Fotografçıların dediği gibi ışığı da kaçırmamak gerekiyor tam ne yapsam etsem derken Cevat diyorki "Ben Türkçe konuşmayı çok seviyorum". Valla bu değişik bir durm diyor Fatma yani "ben Türkleri seviyorum" demiyor "Türkçe konuşmayı" diyor. Yani İran'da insanların çoğu Türkleri seviyorum diyor zaten, bu değişik bir durum. Fatma'nın vakti olmadığından O'na mail adresini veriyor. Böylece de dostluk başlıyor uzun süre mailleşerek sonra da yüz yüze. Cevat hayatımıza böyle girdi işte.

Bu bizim Cevat Türkçe konuşmakla kalmıyor aynı zamanda bağlama da çalıyor. Üstelik türkü de söylüyor. Gerçi Mahsun Kırmızıgül hayranı olduğu için onun gibi söylüyor bütün türküleri. Mahsun hayranı olmasında tabii ki bir mahsur yok ama düşününce hafif bozuk Türkçe'siyle Mahsun gibi türkü söyliyen bir İranlı en azından değişik oluyor. Bizim Cevat İran'da spor öğretmenliği yapıyor aynı zamanda da profesyonel bisikletçi. Bunların hepsini birleştirince bir de üstüne sevimli ve sevgili dolu olmasını da ekleyince müthiş bir şey çıkıyor işte. Yani bizim Cevat...

Gelelim yemek meselesine; dediğim gibi bu yemeği Cevat yaptı. Cevat'a göre "çok güzel ve sağlıklı" ama içindeki malzemelerden anlaşılacağı gibi karbonhidrat ve protein bombası:) Aslında sağlıklı ama önce 1-2 saat -hem de en azından- spor yapmakta fayda var ya da ertesi gün. Cevat bu yemeği "çoğunlukla ben yapıyorum" dediğine göre kesin sporcu yemeği ama İran usulü. Ya da İran usulü bir yemek ama biraz bomba, her neyse öyle bir şey işte. 

Bu tarifin fotoğrafları hem biraz farklı ham de bolca oldu. Malum yemek yapan yiyen yemeğe sulanan pek fazlaydı. Bir de GORBİ'ler vardı tabii yani kediler. Azcık Farsça laf edelim dimi hazır yemek İran yemeğiyken...

Şimdiden herkese "NOUŞE CAN" yani Farsça afiyet olsun.

İÇİNDEKİLER Patates, mantar, havuç, yumurta, sebze kurusu (İran'dan gelen bir karışım, paketlerde satılıyor Türkiye'de olmayabilir ama içinde, pıras, maydanoz ve çemenotu kurusu var), zerdeçal, tuz, zeytinyağı ve ayçiçek yağı.

TARİF Valla miktarlar konusunda bilgi sızdıramadım:) Sanırım göz kararı yapılabilecek bir yemek. Patatesler kalınca rendelenip tuz ve zerdeçalla iyice karıştırılıyor. Bu karışım ayçiçek yağında kavruluyor. Bu arada mantarlar iyice temizlenip soyuluyor (valla elma soyar gibi soydu Cevat...) ince ince dilimlenip zeytinyağında kızartılıyor. Patatesleri genişçe bir tencerenin dibine bastıra bastıra yayılıyor üstüde kızartılmış mantarlarla süsleniyor. Yumurtalarla (sanırım 5-6 tane) kuru sebzeler çırpılıp bütün malzemenin üstünü örtecek şekilde tencere dökülüyor. Yumurtalar pişene kadar bu haliyle yemek pişiriliyor. Bu arada ince ince havuçlar rendeleniyor. Yumurtalarda pişince havuçla üstü süsleniyor. Yemek biraz daha pişiriliyor ardından genişçe bir kapak yardımıyla yemek ters yüz ediliyor. Alt taraf üste geldikten sonra o tarafta havuçla süsleniyor. Biraz daha pişiriliyor, sonra da dilimlenip servis ediliyor. Alt üst etmek biraz zahmetli bi durum ama yöntem bu... Bu arada pişirme sırasında tencerenin kapağı hep kapalı oluyor.