Bu Kara Yemiş'le tanışalı pek fazla olmadı. Karadenizlilerin pek sevdiği bir yaban meyvesiymiş. Ne yalan söyliyeyim yediğimde pek de sevmedim. Ama faydalı bir arkadaşmış kendisi. Ama muhtemelen yaş haliyle yenince. Taflan, Karamış gibi adları ya da söyleniş şekilleri de varmış. Bir de internet sitesi var, oldukça bilgi içeriyor. Şeker hastalığının tedavisin, kanserin, bağırsak sorunlarının tedavisinde kullanılabiliyormuş.
Ben de bu aralar organik ürünlere kafayı taktığım için. Ahanda organik deyip ben bunla bi şeyler yapayım dedim. Tatlı seven bir insan ne yapar: reçel... Tabii bu organik meselesi öyle ahanda bu dağda bayır da illaki oganiktir şeklinde olmuyor aslında. Onay süreci oldukça meşakkatli. Benim bu organik Kara Yemiş kaynağım ağbimin Beykoz civarlarındaki arsasındaki kendiliğinden yetişmiş ağaç. Dediğim gibi böyle olunca olmuyor ama bana kalırsa organik. Kaldıki meyve organik olsa bile şeker organik olmayınca doğal olarak reçelde organik olmuyor ama reçel reçeldir. Şekerin organikliği meselesi zaten karışık. Kimi diyor ki; yok birader bu şekerlerin hiç bir, organik değil, sadece pahalı. Kimi de şekerler zaten organik sadece pancar, şeker kamışı organik yetiştirilince bu iş hallolur takmayın kafanıza. Yani işin içine organik girince hem fiyatlar yükseliyor hem de ortalık toz duman oluyor.
Organik reçelin derdi şeker ya, şöyle bir çözüm var aslında: üzümü kaynatıp biraz suyunu buharlaştırıp onunla reçeli yapmak. Tabi burda şöyle bir dert ortaya çıkıyor. Zaten kaynatılmış üzüm suyunu Kara Yemişle birlikte tekrar kaynatınca pekmezimsi bir tad oluşuyor. Fakat Kara Yemişin tadını pekmez tadı biraz bastırıyor. Yani bir nevi pekmezli Kara Yemiş reçeli. Az bir miktarla denenebilir değişik bir tad.
Bir akşam ağbimle onun bahçesine gittik ben de dalından kopardım sepete koydum sonra da reçel yaptım. İlk defa dalından kopardığım bir meyveden reçel yapınca daha bir hoşuma gitti, keşke tüm meyveleri böyle yapabilsem... En olgunları koyu kırmızı olanlarıymış, ama o kadar koyu olmayanları da koparmışım yanlışlıkla olsun dedim ziyan olacağına onlarda reçel olsun. Arada kaynadılar. Bir de tam geri dönüşüm sağlıyayım dedim çekirdeklerini sakladım, nerede toprak görsem serpiştiriyorum. Maksat yeşillik olsun... Ya tutarsa bi de...
İÇİNDEKİLER 1 kg Kara Yemiş, 1 kg şeker ya da 1 kg kaynamış üzüm suyu(Üzüm suyunu şöyle elde ettim: 4 kg tatlı üzümü yıkayıp ayıkladım. İyice yumuşayıncaya kadar kaynattım. Süzgeçten geçirdim. Bu üzüm suyunu yaklaşık 2 saat kadar ağır ağır kaynattım, suyunu azda olsa buharlaştırdım. Bu arada olabildiğince üste çıkan posasını kaşıkla aldım.), 4 bardak su (üzüm suyu kullandığımda su miktarını yarıya indirdim).
NASIL YAPTIM Tüm malzemeyi bir tencereye koyarak önce hızlı. Kara Yemiş diğer meyveler gibi şekerle etkileşime girip suyunu salan bir meyve değil, onun için şeker döküp bekletmeye gerek yok. Kaynamaya başlayınca da kısık ateşte pişirdim. Reçeli Kara Yemişler pişene kadar pişirdim. Bir de derin dondurucu da tuttuğum bir çerez tabağına 1-2 kaşık reçel koyup onu buzdolabında 10-15 dakika bekletim suyunun yoğunluğunu kontrol ettim. Çok yoğun olmayan bir reçel. Fazla Pişirmemek gerekiyor. Eğer çok pişerse Kara yemiş tadı kaybolabilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder